Jest prawie niemożliwe, aby wejść na Facebook lub Instagram bez oglądania cytatów lub komentarzy, którym towarzyszą motywujące słowa, takie jak „Spójrz na jasną stronę”, „Skup się na dobrych rzeczach” lub „Bądź pozytywny”. znacznie nasiliło się zjawisko „toksycznej pozytywności”.
Słynny slogan „Będzie dobrze (kochanie)” jest niewątpliwie jednym z najbardziej znanych przykładów.
Chociaż w dobrych intencjach, te zwroty mogą spowodować więcej cierpienia, a nie pomóc. Czemu? Ponieważ są to przykłady toksycznej pozytywności, sposobu myślenia opartego na zasadzie, że zawsze powinieneś mieć pozytywne nastawienie, nawet gdy robi się ciężko.
Absolwenci psychologii są zainteresowani objawami zinternalizowanymi (depresjalęk i wycofanie społeczne) oraz objawy uzewnętrznione (przestępczość, przemoc, zachowanie opozycyjne/obronne, destrukcyjne i impulsywne). Uważa się, że ważne jest również skupienie się na negatywnych konsekwencjach „niepełnosprawności emocjonalnej” i zrozumienie, dlaczego musimy żyć z naszymi negatywnymi emocjami.
Niepełnosprawność emocjonalna
Kiedy osoba mówi o tym, co czuje, jej głównym celem jest zwykle potwierdzenie swoich emocji, zrozumienie i zaakceptowanie emocjonalnego doświadczenia. Z drugiej strony inwalidztwo emocjonalne obejmuje ignorowanie, zaprzeczanie, krytykowanie lub odrzucanie uczuć innej osoby.
W kilku badaniach przyjrzano się skutkom niepełnosprawności emocjonalnej. Wnioski są jasne: bardzo szkodzi zdrowiu psychicznemu. Osoby z niepełnosprawnością emocjonalną mają więcej szans na objawy depresji.
Niepełnosprawność emocjonalna ma wiele negatywnych skutków. Osoba, która często jest niepełnosprawna emocjonalnie, może mieć trudności z akceptacją, kontrolowaniem i rozumieniem swoich emocji.
Ponadto ludzie, którzy oczekują, że ich emocje zostaną unieważnione, rzadziej mają elastyczność psychologiczną, a mianowicie zdolność tolerowania trudnych myśli i emocji oraz opierania się niepotrzebnej obronie.
Im większą elastyczność psychologiczną ma dana osoba, tym lepiej jest w stanie żyć ze swoimi emocjami i radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Na przykład po rozstaniu młody człowiek odczuwa złość, smutek i zamieszanie. Jego przyjaciel słucha go i uprawomocnia go. Następnie mężczyzna normalizuje swoje sprzeczne uczucia i rozumie, że uczucia te nie będą trwać wiecznie.
Z drugiej strony, inny mężczyzna przechodzący takie samo rozstanie nie rozumie swoich uczuć, wstydzi się i obawia, że straci kontrolę nad swoimi emocjami. Jego przyjaciel unieważnia go i nie chce go słuchać. Mężczyzna następnie próbuje stłumić swoje emocje, co wywołuje niepokój, a nawet może prowadzić do depresji.
Te dwa przykłady, zaczerpnięte z badania „Process Underlying Depression: Risk Aversion, Emotional Schemas, and Psychological Flexibility” przez amerykańskich psychologów i badaczy Roberta L. Leahy, Dennisa Tircha i Poonama S. Melwaniego, są rzadkie, ale nie nieszkodliwe. Reakcja unikania, w której robimy wszystko, co możliwe, aby uniknąć doświadczania negatywnych emocji, jest często wzmacniana przez osoby wokół nas.
Niektórzy ludzie są tak dotknięci nieszczęściami innych ludzi, że samo zobaczenie tego smutku czyni ich nieszczęśliwymi. Dlatego odpowiadają pozytywnymi komentarzami. Jednak umiejętność życia z naszymi emocjami jest niezbędna. Pomijanie lub unikanie ich niczego nie rozwiązuje. W rzeczywistości próba uniknięcia negatywnych emocji za wszelką cenę nie przynosi pożądanego efektu – wręcz przeciwnie, emocje powracają częściej i intensywniej.
Bycie negatywnym: stan umysłu o starożytnych korzeniach
Niestety, ludzie nie są stworzeni do ciągłego pozytywnego nastawienia. Wręcz przeciwnie, mamy tendencję do zapamiętywania złych wspomnień. Prawdopodobnie pochodzi to z czasów sprzed wieków, kiedy nasze przetrwanie zależało od naszego odruchu unikania niebezpieczeństwa. Osoba, która choć raz ignoruje oznaki zagrożenia, może znaleźć się w katastrofalnej, a nawet śmiertelnej sytuacji.
W tym artykule, "Złe jest silniejsze niż dobreAutorzy, obaj psychologowie, wyjaśniają, w jaki sposób w historii ewolucji organizmy, które lepiej rozpoznawały niebezpieczeństwo, miały większe szanse na przetrwanie zagrożeń. Więc najbardziej czujni ludzie byli bardziej skłonni do przekazywania swoich genów. W rezultacie jesteśmy w pewnym sensie zaprogramowani, aby zwracać uwagę na potencjalne źródła zagrożeń.
W jaki sposób manifestują się negatywne nastawienie i toksyczne pozytywy?
Zjawisko to jest znane jako błąd negatywności. Badania zidentyfikowały cztery przejawy tego nastawienia, które pozwalają nam lepiej je zrozumieć. Jeden z tych przejawów jest związany ze słownictwem, którego używamy do opisywania negatywnych wydarzeń.
W zjawisku zwanym różnicowaniem negatywnym okazuje się, że słownictwo, którym musimy opisywać zdarzenia negatywne, jest znacznie bogatsze i bardziej zróżnicowane niż słownictwo używane do opisywania zdarzeń pozytywnych. Ponadto bodźce negatywne są na ogół interpretowane jako bardziej rozbudowane i zróżnicowane niż bodźce pozytywne.
Słownictwo używane do opisu bólu fizycznego jest również znacznie bardziej złożone niż słownictwo używane do opisywania fizycznej przyjemności. Inny przykład, rodzicom łatwiej jest oceniać negatywne emocje swoich dzieci niż pozytywne.

Nigdy więcej prefabrykowanych zdań
Negatywne emocje są produktem ludzkiej złożoności i są tak samo ważne jak pozytywne.
Następnym razem, gdy ktoś zwierza się Tobie ze swoich emocji, jeśli nie wiesz, co powiedzieć, zdecyduj się na wysłuchanie i potwierdzenie emocjonalne. Używaj wyrażeń typu „Wygląda na to, że miałeś ciężki dzień” lub „Było ciężko, prawda?”
Warto zauważyć, że bycie pozytywnym nie zawsze jest równoznaczne z toksyczną pozytywnością — celem tego jest odrzucenie i unikanie wszystkiego, co negatywne, i dostrzeżenie tylko pozytywnej strony rzeczy. Przykładem pozytywnego i uprawomocniającego języka jest: „To normalne, że tak się czujesz po tak poważnym wydarzeniu, spróbujmy to zrozumieć”. Z drugiej strony toksyczna pozytywność brzmi bardziej jak: „Przestań widzieć negatywy, zamiast tego pomyśl o pozytywach”.
Wreszcie, jeśli nie jesteś w stanie zweryfikować i wysłuchać, ważne jest, aby uzyskać pomoc kogoś z odpowiednią wiedzą fachową.
Źródła, w tym DazedDigital (połączyć), PositivePsychology (połączyć), Rozmowa (połączyć), moda (połączyć)